- dzierżawny
- dzierżawny {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'związany z dzierżawą': {{/stl_7}}{{stl_10}}Czynsz dzierżawny. Umowa dzierżawna. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
dzierżawny
Look at other dictionaries:
dzierżawny — «dotyczący dzierżawy, odnoszący się do dzierżawy» Kontrakty dzierżawne. Opłata dzierżawna. Rata dzierżawna. dzierżawne blm w użyciu rzecz. «opłata za dzierżawę; czynsz dzierżawny» … Słownik języka polskiego
arenda — ż IV, CMs. arendandzie; lm D. arendaend 1. przestarz. «najem, dzierżawa (np. majątku, karczmy)» ◊ Wypuścić w arendę «wydzierżawić komuś» 2. przestarz. «opłata za dzierżawę czegoś; czynsz dzierżawny» 3. daw. «karczma, szynk» ‹ze śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
czynsz — m II, D. u; lm M. e, D. y a. ów «świadczenia z tytułu najmu rzeczy, lokali lub z tytułu dzierżawy» Czynsz dzierżawny, mieszkaniowy, Opłacać, płacić czynsz. Uwolnić, zwolnić od czynszu. ∆ hist. Czynsz wieczny, wieczysty «stała opłata za dożywotnie … Słownik języka polskiego
tenuta — ż IV, CMs. tenutaucie; lm D. tenutaut 1. przestarz. «czynsz dzierżawny» Roczna tenuta. Płacić, odbierać tenutę. 2. hist. «dzierżawa dóbr królewskich lub książęcych» ‹wł.› … Słownik języka polskiego
